ΘΕΜΑ: Απόπειρα για σέλα από το μηδέν.

Δεν είναι για ταξίδι, αλλά είναι πιο βολική απ' όσο νόμιζα.
Την Κυριακή θα παίξει βολτούλα και θα βγει συμπέρασμα.
Στο παληκάρι που την έντυσε, γύρισα και του είπα "για 400 μέτρα τη θέλω"
Με κοίταξε καλά καλά.

τουμπανειιρος !!!!!!

Όπως την περίμενα από τα χέρια ενός αρτίστα.
Nothing more, nothing less naoum.

Που παμε βολτα την κυριακη πλακα πλακα? Ψηνομαι

Ψηθείτε, θα έχει καλό καιρό.

Mια χαρά είναι εμφανησιακα.

τέλος.

Είναι καταπληκτική Βασίλη ...

Πολλά μπράβο!

Λοιπόν, ήρθε η ώρα για τα πρώτα συμπεράσματα.
Πρώτα απ'όλα, κατάλαβα πως έχω ανάρτηση. Καλό το μονόσελο δε λέω, έχει τη γοητεία του,
αλλά με τα ελατήρια που έχει, δεν καταλαβαίνεις ανάρτηση, αν πατάει το μηχανάκι στο δρόμο ή αν το έχεις χάσει.
Επίσης μπορείς να κινηθείς πάνω στη σέλα δεξιά αριστερά μπρος πίσω, κάτι που με το μονόσελο είναι αδύνατο.
Ένα αρνητικό που παρέμεινε, είναι ότι σε κατηφόρες-γκρεμούς, γλιστράς προς τα μπροστά. Το θετικό είναι ότι αυτό αφορά μόνο το δρόμο που μένω.
Άλλο ένα αρνητικό (που το επέλεξα όμως), είναι ότι δεν ανοίγει τελείως η σέλα να πάει να ακουμπήσει στο τιμόνι.
Αυτό οφείλεται στο ότι δεν ήθελα η σέλα και ο μεντεσές να εξέχουν από το σασί.



Έτσι κι αλλιώς ανοίγει όσο χρειάζεται για να βάλεις βενζίνη (μπρος στα κάλλη τι 'ναι ο πόνος)
Στα θετικά, ενώ φαίνεται σκληρή, είναι άνετη. Δεν κουράζει καθόλου! Πιο ενοχλητική είναι η μαμά σέλα της PE, που βουλιάζει και ακουμπάει ο κώλος στα σίδερα.
Επίσης στο αισθητικό κομμάτι, είναι πολύ ωραία για τα δικά μου μάτια, κι αυτό μου φτάνει.
Άλλο ένα σημείο που μου βγήκε καλό, είναι τα μαγνητικά πέλματα που χρησιμοποίησα και για κούμπωμα, και για πάτημα στο σασί.
Έχουν δύναμη 38kg το καθένα, και δεν την κουνάς τη σέλα με τίποτα, θέλει 2 χέρια για να την ξεκουμπώσεις.


Η φυσούνα του καρμπ, δεν χρειάστηκε να βγει τελικά, παίρνει αρκετό αέρα από κάτω με ένα κολπάκι που έκανα.
Αυτά προς το παρόν, ελπίζω να αντέξει.

δε ξέρω αν θ' αντέξει, είναι ξύλινη.